Temat dewaluacji pieniądza i wprowadzenia "Złotego standardu", który istniał do lat 1970 zyskuje coraz większą popularność. Eksperci przytaczają istotne dowody na rzecz zrównoważonego monetarnego systemu, zapominając nazywać oczywiste minusy tego poważnego kroku, głównym z których będzie brak tradycyjnego rynku walut zagranicznych. Przecież to właśnie rezygnacja z standardu doprowadziła do powstania FOREX.
FOREX jest to krótkoterminowy rynek, pracując na którym trader stara się czerpać zyski ze zmian wartości kursu. Maksymalny okres transakcji ogranicza się do kilku miesięcy, w odróżnieniu od rynku akcji, gdzie średni okres inwestycji wynosi 5-7 lat.
Rynek walut obcych ma zdecentralizowany charakter, i handel na nim prowadzony jest poprzez różne banki za pomocą specjalistycznego oprogramowania. Dla większości osób prywatnych wejście na międzybankowy rynek jest zamknięte, ponieważ standardowa transakcja wynosi od 100 tys. do 1 mln dolarów. Pośrednikiem między bankiem i traderem występuje dealerskie centrum (DC).
Wszystkie wyluty obce notowane są w dolarach USA do 4 znaków po przecinku. Na przykład, notowanie pary walutowej EUR/USD może wyglądać tak: 1,2836. Standardowa zmiana notowania - 1 tik lub 1 jednostka w 4 znaku.
Notowanie 1,2836 oznacza, że dla kupna 100 000 euro należy zapłacić 128 360 dolarów. Zmiana notowania na 1 tik w stronę podwyższenia wymaga od klienta już 128 370 dolarów, czyli o 10 dolarów więcej.
Nowoczesne technologie pozwalają pracować z notowaniami z dokładnością do 5 znaków po przecinku, umożliwiając traderom obniżenie ewentualności popełnienia błędu przy wejściu do rynku. Klienci spółki InstaSpot mogą handlować na rynku z klasycznymi czteroznacznymi notowaniami, zarówno jak i notowaniami do 5 znaków.
Wszystkie kursy walut obcych są notowane w dolarach USA za jednostkę waluty zagranicznej. Jednak w handlowych terminalach można spotkać proste i odwrotne notowania, a także notowania cross - kursów, które nazywane są parami walutowymi. Proste nazywane są notowania walut zagranicznych w dolarach USA. W liczniku takiego notowania jest symbol waluty zagranicznej, a w mianowniku - symbol amerykańskiego dolara.
Na przykład, EUR/USD - notowanie euro w dolarach USA. Ono oznacza liczbę amerykańskich dolarów, którą należy zapłacić za 1 euro. Takie notowanie będzie nazywane prostą parą walutową. Do prostych par walutowych również należą notowania brytyjskiego funta - GBP/USD, australijskiego dolara - AUD/USD, nowozelandzkiego dolara - NZD/USD. Kiedy trader kupuje prostą walutową parę, on kupuje walutę zagraniczną i sprzedaje dolar USA. Kiedy trader sprzedaje prostą walutową parę, on sprzedaje walutę zagraniczną i kupuje dolar USA.
Odwrotną parą walutową nazywano notowanie dolara USA, wyrażone w odniesieniu do waluty zagranicznej. W liczniku takiego notowania jest symbol dolara USA, a w mianowniku - symbol waluty zagranicznej. Na przykład, USD/CAD - notowanie dolarów USA w kanadyjskich dolarach, oznacza liczbę kanadyjskich dolarów, której należy zapłacić za 1 amerykański dolar. Do odwrotnych par walutowych również należą USD/JPY - wartość dolara USA w jenach japońskich, USD/SEK - wartość dolara USA w szwedzkich koronach, USD/CHF - wartość dolara USA w frankach szwajcarskich. Kiedy trader kupuje odwrotną walutową parę, on kupuje dolar USA i sprzedaje walutę zagraniczną. Kiedy trader sprzedaje odwrotną walutową parę, on sprzedaje dolar USA i kupuje walutę zagraniczną.
Cross - kurs to notowanie waluty zagranicznej w odniesieniu do waluty zagranicznej. Wszystkie wyluty obce notowane są w dolarach USA, cross - kursy pokazują notowania walut obcych obliczanych przez kurs dolara USA. Najbardziej popularnymi cross - kursami są notowania walut obcych, nominowanych w jenach japońskich i frankach szwajcarskich. EUR/JPY - notowanie euro, wyrażone w jenach japońskich; GBP/JPY - notowanie brytyjskiego funta, wyrażone w jenach japońskich; CHF/JPY - notowanie franka szwajcarskiego, wyrażone w jenach japońskich; GBP/CHF - notowanie brytyjskiego funta, wyrażone w frankach szwajcarskich; a także EUR/CHF - notowanie euro w frankach szwajcarskich.
W 2011 roku Narodowy Bank Szwajcarii ustalił ostateczny kurs franka szwajcarskiego w stosunku do euro na poziomie 1,20 CHF za 1 EUR, co znacznie zmniejszyło obrót franka na rynku FOREX i odbiło się na popularności kross - kursów walut obcych, nominowanych we frankach szwajcarskich.
Cenotwórstwo walutowego cross - kursu odbywa się na podstawie formuły:
FOR/FOR = FOR/USD * USD/FOR, gdzie FOR – waluta zagraniczna.
Głównymi walutami wchodzącymi do rezerwów walutowych różnych krajów są dolar USA, euro, funt brytyjski i japoński jen. Te cztery waluty nazywają się majorami, od angielskiego słowa "major" - główny.
Potężnymi, lecz mającymi ograniczony obrót walutami są kanadyjski (CAD) i australijski (AUD) dolary. Nazwę "towarowe" te waluty dostały za ich silną zależność od zmiany cen na surowce. Również do towarowych walut można zaliczyć i nowozelandzki dolar – NZD.
Uważane za stabilne, ale regionalne waluty, mające ograniczony obrót, są rosyjski rubel (RUB), szwedzka (SEK), norweska (NOK), duńska (DKK) korony, dolar singapurski (SGD), lira turecka (TRY), rupia indyjska (INR), południowoafrykański rand (ZAR), południowokoreański won (KRW), polski złoty(PLN). Traderzy często nazywają te waluty kalafiorem.
Chiński juan (CNY), kurs którego ustala się Narodowym Bankiem Chin, nie jest wolno wymienialną walutą.
Indeks dolara USA odzwierciedla wartość amerykańskiego dolara wobec koszyka walut obcych. Rozróżnia się kilka typów indeksów dolara USA, które rozliczane są według różnych formuł. Tak zwany klasyczny indeks dolara USA pokazuje wartość procentową wobec koszyka sześciu walut obcych: euro, japońskiego jena, funta brytyjskiego, dolara kanadyjskiego, szwedzkiej korony i franka szwajcarskiego. Za 100% jest przyjęta wartość dolara USA według stanu na 1973 r. Listę par walutowych, oferowanych dla handlu przez spółkę InstaSpot, można znaleźć w rozdziale "Specyfikacja kontraktów».
InstaSpot-rada:
Początkującym traderom warto zwrócić uwagę na waluty - majory i waluty towarowe. Z uzyskaniem doświadczenia można stopniowo dodawać do koszyka instrumentów cross - kursy i mniej popularne waluty. To związano z trudnością cenotwórstwa cross - kursów i dużymi spreadami dla mniej popularnych walut. Również warto zwrócić uwagę na czas, w którym odbywa się handel. Najbardziej aktywny handel na rynku walutowym odbywa się w europejskiej i amerykańskiej handlowej sesji, czyli z 12: 00 do 00:00 (UTC+4).
Rynek FOREX jest to rynek z niewielkimi zmianami notowań. Tygodniowe wahania kursów walutowych znajdują się w zakresie 0,5-2%, tworząc korzystne warunki dla wykorzystania dźwigni kredytowej. Dealerskie centra, otrzymujące notowania walut obcych z międzybankowego rynku, oferują swoim klientom wnieść kaucję i ustalić dźwignię od 1:1 do 1:500.
Standardowym dźwignią na FOREX jest 1:100, które przy kaucji do 1 000 dolarów pozwala odkrywać pozycje na kupno lub sprzedaż o wielkości do 100 000 dolarów. Czy jest to duża suma? Jeśli pracujesz z parą walutową EUR/USD, notowanie której w ciągu doby teoretycznie może zmienić się na 100 tików, to przy dźwigni 1:100 w zależności od typu transakcji możesz albo zarobić, albo stracić za jeden dzień 1 000 dolarów. Żeby obniżyć wysokie ryzyka można zmniejszyć wielkość dźwigni kredytowej albo zmniejszyć wielkość otwieranej pozycji.
Spółka InstaSpot to jedna z niewielu, kto oferuje otwierać pozycji na kupno i sprzedaż waluty zagranicznej lotem do 10 000 dolarów, który pozwala zawierać transakcje o wielkości od 100 dolarów. Dźwignia 1: 100 umożliwia wpłatę kaucji do 1 dolara, przy czym zmianie notowania na 1 tik będzie towarzyszyła zmiana depozytu o 1 cent.
Klienci spółki mogą pracować na centowych rachunkach z dolarami USA lub euro. Dokładniej z warunkami różnych typów rachunków można zapoznać się w rozdziale "Typy rachunków handlowych».
InstaSpot-rada:
Zastosowanie dźwigni sprawia, że FOREX jest rynkiem z wysokim ryzykiem, dlatego początkowy depozyt tradera, nie będącego fachowcem, nie musi przekraczać jego dwutygodniowego dochodu. Kategorycznie nie polecamy używać w handlu pożyczonych środków, a także oszczędności emerytalne, środki na szkolenie lub kupno nieruchomości itp. Przed otwarciem pozycji o dużej wielkości, początkujący trader może poćwiczyć na specjalnym demo rachunku lub na centowym rachunku, co pozwoli uniknąć strat i wypracować doświadczenie.